Het voorbeeld is fictief, maar zeker bij
predikanten en andere catecheten zal het wel herkenning oproepen. Het gebeurt
nogal eens dat ze er veel moeite voor moeten doen om bepaalde jongeren erbij
te betrekken. Of ze constateren dat sommige jongeren heel makkelijk bij de
catechisatie wegblijven. ‘Weten jullie waarom Jaap er niet is?’ ‘Ja, hij had
teveel huiswerk.’ Of: ‘Hij moest trainen.’ Of zelfs: ‘Hij mocht van z’n ouders
thuisblijven.’ ‘Nou dominee (of andere catecheet), succes ermee!’
Achterstand
Zo makkelijk als de fictieve
vader uit het voorbeeld, zullen de meeste ouders zich er hopelijk niet van
afmaken. Toch staat het voor een houding die in mindere of meerdere mate
aanwezig kan zijn: catechisatie is de verantwoordelijkheid van de catecheet.
Hij of zij moet ervoor zorgen dat mijn zoon of dochter meedoet; en van hem of
haar hangt het af of mijn zoon/dochter überhaupt naar catechisatie wil. Tot op
zekere hoogte is dat terecht. Bij de catecheet ligt een grote
verantwoordelijkheid. Maar als we zo hier en daar onze oren te luisteren
leggen in het land, krijgen we de indruk dat er vaak veel meer aan de hand is.
Catechisatie zou méér een gezamenlijk ‘project’ van catecheet én ouders moeten
zijn. Zonder ouders die nauw betrokken zijn bij de catechese, staat de
catechese bij voorbaat op achterstand.
Ouderavond
Wat dat betreft , is er soms
een vreemde situatie. De meeste ouders willen precies weten wat er met hun
kind op school gebeurt. Zeker als een kind voor het eerst naar de middelbare
school gaat, zit je als ouder te wachten op een informatieavond waarop
uitgelegd wordt wat er gaat gebeuren. En in het jaar waarin er een profiel
gekozen moet worden, wil je als ouder goed op de hoogte gehouden worden. Want
je bent natuurlijk betrokken bij het onderwijs van je kind.
Maar bij catechisatie blijkt dat veel minder vanzelfsprekend te zijn. Onlangs
was ik betrokken bij een ouderavond die een gemeente georganiseerd had, omdat
ze voor het eerst gebruik ging maken van de HGJB-methode Leer & Leef. De
catecheten wilden de ouders daar graag over informeren: waarom gaan we deze
methode gebruiken, hoe en wat leren de tieners met deze methode, en wat wordt
er van de ouders verwacht? Het was een heel mooie avond, maar het aantal
bezoekers was gering.
Voorbeelden
Ouders onderschatten soms het
belang van catechese én van hun eigen rol daarin. Dat begint al bij de
huiselijke discussies over het wel of niet naar de catechisatie gaan. Als we
willen dat een kind leert voetballen, sturen we hem naar de voetbaltraining.
Heeft hij geen zin om te gaan, dan sporen we hem aan: ‘Kom op, kom van je
stoel en pak je voetbalspullen!’ Zo zou het met catechese ook moeten zijn.
Zoals je leert sporten op de sportvereniging, zo leer je (menselijkerwijs
gesproken) geloven op de catechese – en dus slaan we in principe geen enkele
keer over. Op de betreffende avond gaven ouders daarbij een paar mooie voorbeelden. Iemand zei: ‘Natuurlijk houd ik
rekening met de mogelijkheden van mijn kind. Als hij echt veel huiswerk heeft,
mag hij thuisblijven. Maar anders gaat hij!’ En iemand anders: ‘In zo’n geval
bieden wij vaak aan om haar met de auto te brengen, zodat ze niet op de fiets
hoeft. Dat scheelt haar dan weer tijd…’
Stimulans
Situaties kunnen natuurlijk
ingewikkelder zijn dan dit. Maar het principe is dat ouders de catechese niet
als vrijblijvend presenteren, zo van: ‘We zouden het prettig vinden als je
gaat, maar wil je niet, dan is het ook oké!’ Ouders zijn hierin belangrijke
identificatiefiguren, zoals ze in het algemeen belangrijke
identificatiefiguren zijn voor het geloof van de tieners. Hoe belangrijk is
geloven voor ons? Als tieners daar in de praktijk in positieve zin iets van
merken, is dat een belangrijke stimulans – ook voor de catechese. Een
vergissing die we niet moeten maken, is dat we zeggen: ‘Ik was vroeger ook zo
en het is bij mij ook goed gekomen!’ Ook als dit op zich waar is, is dat geen
garantie dat dit zich bij onze kinderen zal herhalen. Integendeel, de kans
daarop is in deze tijd veel kleiner dan vroeger. Destijds was er veel meer
sprake van een totaalomgeving die jongeren bij kerk en geloof hield. Nu komen
er vanuit de omgeving vaak eerder negatieve dan positieve signalen over het
geloof.
Hometrainer
Alle reden dus om als ouders
nauw betrokken te zijn en te blijven bij de catechese van onze kinderen. Vraag
waar het over ging en wat uw zoon of dochter eventueel geleerd heeft. Eén van
de redenen dat ervoor gekozen is om zoveel aandacht te besteden aan het
werkboekje van Leer & Leef (en ook van Follow Me) is dat we hopen daarmee
de ouderbetrokkenheid te vergroten. In het ideale geval nemen de tieners of
jongeren het werkboekje mee naar huis en kijken de ouders erin. De teksten
zijn zó opgesteld dat er heel makkelijk thuis over doorgepraat kan worden. Op
z’n minst kunt u als ouders kijken naar de Hometrainer (of bij Follow Me: naar
het onderdeel Things to do). Daarin staat een vraag of opdracht waarbij veelal
inbreng van mensen uit de omgeving gevraagd wordt. Bijvoorbeeld: ‘Bedenk een
vraag over het geloof die voor jou belangrijk is. Stel hem aan iemand van wie
je denkt dat hij of zij er iets over kan zeggen.’ Hopelijk bent uzelf zo
iemand!’
Beeld: RD
De HGJB (Hervormd-Gereformeerde Jeugdbond) wil samen met de plaatselijke gemeente jongeren helpen hun geloof te ontdekken en te beleven in de kerk van nu.
Een verhuizing is een grote overgang voor je kind. Daarom is het goed om je kind erop voor te bereiden. Deze handreikingen voor gezinsmomenten helpen je daarbij. Er zijn Bijbelgedeelten en vragen om te praten over Bijbelse personen die gingen verhuizen. Samen met je kind ontdek je hoe het voor hen was en wat God voor hen betekende in die tijd.
Bij de lancering van de website hebben wij een eenmalig magazine uitgegeven met interessante artikelen, handige tips, overzichten, ervaringsverhalen, links en nog veel meer. Inspirerend om zelf te lezen, maar ook opbouwend om samen met een vriendin te bespreken of op een opvoedkring te behandelen!
Bekijk het magazine hieronder online.
Een boek over opvoedingsidealen dat richting geeft aan ouders om dagelijkse keuzes te maken. Het boek is ook geschikt om met uw partner of met een kring te bespreken door de gespreksvragen die erin staan.
Dit boek gaat over jouw handelen als opvoeder en je opvoedingsidealen die hieronder liggen. Het nadenken over die idealen en de praktische invulling ervan blijkt voor veel ouders motiverend en helpend. Vanuit de Bijbel doen de auteurs je handreikingen om na te denken over je eigen opvoedingsidealen en over hoe je die in praktijk kunt brengen.
Ieder hoofdstuk stelt een door ouders veel genoemd opvoedingsideaal aan de orde: een gelovig kind, een gelukkig kind, een sociaal kind, een zelfstandig kind, een succesvol kind en een verantwoordelijk kind. Naast informatie over het ideaal bevat elk hoofdstuk voorbeelden, verwerkingsopdrachten, verdiepingskaders en een Bijbelstudie. Het boek is uitstekend geschikt voor een kring of cursus over opvoeden en kan ook goed individueel worden gebruikt.
Ook de projectleiders van Geloof in het gezin hebben een bijdrage geleverd aan dit boek.
Download hieronder hoofdstuk 6 uit dit boek!